Terwijl ik je graf kuis en een bloemstuk neerzet voor Moederdag maakt grote broer een kruisteken en prevelt een gebed.
Hier sta ik nu aan het graf waar je verenigd bent met papa, de man die je altijd graag zag.
Ik ben niet alleen, toch voel ik me eenzaam.
Grote broer, je zorgenkind, staat naast me.
Hij vraagt nog elke dag naar je en praat nog elke dag tegen je foto. Hij mist je.
Ik denk nog elke dag aan jou.
Wanneer ik wakker word of ga slapen.
Wanneer ik broer bezoek en voor hem zorg.
Wanneer ik naar de bloemen kijk, de zon schijnt of regendruppels over de venster glijden.
Wanneer ik wandel, strijk of kook.
Telkens weer.
Niet enkel vandaag mist hij je, mis ik je. We missen je elk op onze eigen manier.
Nooit meer: “Hallo mama, hier ben ik weer.”
Nooit meer je haar wassen en krulspelden draaien in je dunne, grijze haren.
Nooit meer de warmte van je huis, onze thuis, voelen.
Nooit meer een kus, slaapwel of tot morgen bij het afscheid.
Enkel nog de vele herinneringen aan de warme, bezorgde moeder die je was.
Een leven lang.
En ook al zal je beeld vervagen, in gedachten blijf je steeds dichtbij.
Op deze Moederdag mis ik je nog meer dan anders.
Maar ik ben vandaag ook dankbaar dat jij mijn mama was!
- Carine
Carine is mantelzorger voor haar grote broer met een mentale handicap en was mantelzorger voor haar mama, die vorig jaar overleed.
1 reactie
24 mei 2019
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Hier lees je …
0 reacties
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Rita Nevelsteen is een van …
0 reacties
Prachtig gedicht Carine!
Hartelijke groetjes,
Bea
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.