Netwerk voor mantelzorgers, van maandag tot zondag

Terug

Mantelzorger tijdens de feesten

Je bent niet ‘soms’ mantelzorger. Voor velen is ‘zorgen voor’ een dagelijkse realiteit. Dus ook tijdens de feesten. An is 43 jaar en zorgt voor haar man en jongste dochter. Hoe is ze mantelzorger geworden en hoe gaat ze de feestperiode in?

Zorgen voor elkaar

“Vier maanden na de geboorte van onze jongste dochter werd mijn man ziek. We hadden net een huis gekocht en gerenoveerd. Mijn man heeft er keihard in gewerkt. Na de verhuis is hij nog één week gaan werken. Maar het ging niet meer omwille van de pijn. De diagnose? Fibromyalgie, dat betekent letterlijk pijn van spier- en bindweefsel. Het is een van de meest voorkomende pijnsyndromen.”

“In 2010 werd hij omwille van een vernauwing in het ruggenmergkaneel geopereerd. Blijvende schade was onvermijdelijk. Sindsdien is de zorg toegenomen. Onze dochter heeft een erfelijke aandoening en moet jaarlijks een MRI laten nemen en langsgaan bij de oogarts en dermatoloog. Ik moet dezelfde onderzoeken laten doen en ga altijd met haar mee.”

“Mijn man zorgt ook voor mij. Mijn problemen zijn niet zozeer fysiek, maar eerder psychologisch. Een aantal jaren geleden werd ik vijf weken opgenomen in de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis. Eigenlijk zorgen we dus voor elkaar!”

De feesten gaan gewoon door

“Op het vlak van feestvieren is er voor ons niet zo veel veranderd. We hebben allebei onze ouders nog. Op kerstavond gaan we naar mijn ouders en op kerstdag naar mijn schoonouders. Dat doen we ook op oudejaarsavond en Nieuwjaar. En ergens daartussen proberen we bij ons thuis iets te doen. Meestal haal ik dan een gourmetschotel, zodat ik niet te veel werk heb. Het enige dat anders is – sinds ik mantelzorger ben – is dat ik steeds chauffeur ben.”

“Toch geniet ik er niet echt meer van. Op kerstdag is enkele jaren geleden een goede vriend van ons heengegaan. Dat werpt een zekere schaduw over de komende periode. Onze jongste dochter heeft het er ook erg moeilijk mee. Het feestgevoel is er niet altijd. Daarenboven heb ik de laatste tijd soms het gevoel dat het me allemaal wat teveel wordt. De extra zorg, zoals wassen, aankleden en de rolstoel duwen, het weegt toch allemaal door. En daar voel ik me dan heel schuldig over.”

“Maar er is één traditie waar we telkens naar uitkijken: het zetten van de kerststal. Dat doet de jongste dochter altijd. Ik zie er steeds een beetje tegenop de kerstboom te zetten, en vooral nadien weer af te breken. Maar van deze traditie worden we altijd blij!”

Hoe vier jij de feesten? Plaats het in een reactie hieronder!

beleving      0 reacties       21 december 2017

Het verhaal van mantelzorgcoach Tania

Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Hier lees je …

belangen      0 reacties

Het verhaal van mantelzorgcoach Rita

Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Rita Nevelsteen is een van …

belangen      0 reacties