Mijn man heeft de ziekte van huntington .
Ik zie hem stilletjes achteruitgaan en we kunnen er niets tegen doen .ik zou zoveel meer voor hem willen doen maar niets zal zijn ziekte tegenhouden .
Dragen Christiane een warm hart toe:
,
Leen H.
,
Jonas G.
,
lisette d.
,
Kris G.
,
Dirk D.
,
Marleen V.
,
Annie B.
,
Lode V.
,
Darius Z.
,
Yumi C.
,
karin n.
,
Martina V.
,
danny l.
,
jacqueline v.
,
José V.
,
Ingrid D.
,
Iris W.
,
Bernard C.
,
NOÊLA D.
,
Monia S.
,
Horemans R.
,
Gust V.
Gaat van kwaad naar erger , ik weet dat het zijn ziekte is waardoor hij zo veranderd is , maar maakt het zeker niet gemakkelijk , hij wil fietsen en dat gaat niet meer , is echt levensgevaarlijk , maar hij wil het maar niet verstaan , zowel de kini als de liga als de huisdokter raden hem aan om met een driewieler te rijden maat dat wil hij niet ,.
1 |
mens
0 | Reacties
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Ik begrijp ten zeerste het grootste probleem, namelijk het stilletjes achteruit zien gaan van je partner.
Zorg goed voor jezelf, want als jouw iets overkomt is het ook gedaan voor partner, alhoewel dit de theorie, de praktijk over het algemeen wel anders.
Gust.
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Beste Christiane,
Heel, heel veel respect voor jou!
Wanneer je partner getroffen wordt door een ernstige ziekte dan merk je inderdaad niet enkel de fysieke gevolgen maar ook hoe een mens mentaal verandert, en dat is heel zwaar om dragen.
Ik wens je veel sterkte en ik hoop dat het jou lukt om af en toe een moment voor jezelf te vinden waaruit je kracht kan putten om verder te gaan.
Lieve groet,
Iris
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
beste Christiane. veel sterkte en probeer te genieten van de mooie momenten het is niet van zelf sprekend het zijn er weinig maar je bent nadien content dat je het gedaan hebt.
mijn man had wel niet de ziekte maar was ook zeer opstandig omdat hij niets meer kon. en geniet ook van de mensen die je steunen
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Het was weer een erge week , voor de kleinste prul word hij kwaad , en zoals bij vele mantelzorgers zijn zij die het dichtste bij staan en alles doen de slechte , ik wil volhouden maar is soms zo moeilijk . En hulp van buitenaf wil hij niet aanvaarden . ik mis wat tijd voor mezelf .
8 |
mensen
0 | Reacties
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
We zijn met de huntington liga een weekend naar zee geweest er even tussen uit .
Mijn man vond dit zalig en heeft er dan ook van genoten .
Stilletjes gaat alles moeilijker en vraagt hij meer en meer aandacht , hopelijk kan ik hem die nog lang geven al is het zwaar vooral hem zien achteruitgaan is het zwaarst van al
9 |
mensen
0 | Reacties
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Sedert 4 jaar weten we dat mijn man de ziekte van huntington heeft ( zal al langer zijn maar de diagnose is toen gesteld) toen onze neuroloog zei dat we het best bij cara lieten testen of hij nog auto mocht rijden . Dat was inderdaad een probleem , wie de ziekte kent zal dit begrijpen , toen hij inderdaad niet meer mocht rijden heb ik 2 maanden een kwade man gehad want het was mijn schuld dat hij niet meer mocht autorijden . Gelukkig is dit achter de rug , ik heb altijd een lieve man gehad maar die vreselijke ziekte verandert zijn karakter ,hem zo zien achteruit gaan zonder dat er ook maar iets aan te doen is doet zo'n pijn .
11 |
mensen
1 | Reacties
Ik begrijp die pijn zeer goed, al is de oorzaak bij mijn partner zeer verschillend. Hij heeft al jaren Parkinson en worstelt al jaren met waanideeën of psychoses. Die komen van de ziekte zelf of van de medicatie. Vorige zondag heb ik hem met spoed moeten laten opnemen, omdat de toestand onhoudbaar werd. Hij is compleet in de war, boos en verdrietig. Hij wordt ook agressief. Ik herken hem niet meer. Ook hij was altijd zeer lief en bezorgd om anderen.
Ik wens je veel sterkte om door te gaan.
Anne
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.