Netwerk voor mantelzorgers, van maandag tot zondag

01 juli 2022 - 16:57
Lucie S. plaatste een vraag

mantelzorger voor echtgenoot met prostaatkanker, al 6 jaar. Wie herkent dit?

Ik ben echtgenoot van man (73) met prostaatkanker met uitzaaiingen in botten, sinds mei 2016. Dus al 6 jaar.
Ik zie mijn man steeds meer achteruit gaan, en verzorg hem met liefde. Echter, bij zijn ziekte heeft hij ook nog hartfalen ontwikkeld (door o.a. sterk medicijngebruik/ Enzalutamide) én een liesbreuk die inoperabel is vanwege zijn slechte conditie, ook heeft hij tremor in beide handen en benen; waarschijnlijk Parkinson. Het is teveel om op te noemen allemaal...niemand weet écht van zijn situatie af. Hij weegt momenteel nog maar 46 kilo en verblijft de hele dag binnenshuis, omdat lopen niet meer mogelijk is, zó verzwakt is hij. Ook is hij bang voor zijn hart; hij moet na 50m. lopen al uitrusten vanwege hartkloppingen.
Ik vraag mij af of er meer mantelzorgers zijn die mijn situatie herkennen en zou daar graag mee in contact komen. Hij is nu gestopt met zijn sterkste medicijn, op aanraden van de oncoloog, maar ook wel op eigen initiatief, vanwege de sterke bijwerkingen. Het medicijn heeft 3 1/2 jaar gewerkt bij hem. Eigenlijk is hij nu dus uitbehandeld. Gelukkig heeft hij zijn hobby nog; tekenen. Hij is grafisch ontwerper geweest zijn leven lang . Door de tremor is hij hierin wat beperkt, maar zolang hij dit nog maar kan doen heeft hij een doel in het leven.
Hoor graag of iemand iets soortgelijks meemaakt! Ben zelf gepensioneerd leerkracht basisonderwijs en 71 jr.


3
12 juli 2022 - 20:19
Godelieve C. liet reactie achter

Ik vroeg er niet om maar heel onverwacht
net bij het begin van een” nieuwe start”.

Het leven de indruk gaf er komen beter tijden
je mag je verheugen, hoeft niet alleen te blijven.

Je kan dromen van een mooie oude dag te beleven
tezamen met de kinderen, mensen die om je geven.

Maar ach.. zoals men vaak zegt dromen zijn bedrog
ook nu weer veranderde na een tijdje ons levenslot.

Eerst was er de hoop dat het nog goed kon komen
tot de kankercellen iets anders hadden besloten.

Keer op keer de verwachting na pijnlijke momenten
weer terug opstaan, deel te nemen aan het leven.

Dankbaar voor de tijd die nog wordt gegeven
12 jaar later en zoveel onrustwekkende onzekerheden

De pijn, zwakte, uitzichtloosheid steeds moeilijker te dragen
het enige lichtpunt dat verzachtende gedachten brengt.

De zekerheid we helpen, steunen mekaar in deze strijd
proberen te hopen op een betere tijd.

12 juli 2022 - 20:22
Godelieve C. liet reactie achter

Wens jullie sterkte toe en de kracht om het aan te kunnen...
Groetjes
Godelieve

13 augustus 2022 - 09:22
Lucie S. liet reactie achter

Dank je wel voor je ontroerende lieve woorden, Godelieve!
Je hebt zelf dus óók te maken met deze ziekte....partner denk ik?
We steunen mekaar in deze strijd, dat klopt. We zijn elkaars rots waar we op leunen ...zo ervaar ik het al 6 jaar ruim. Maar manlief is zwak hoewel geestelijk oersterk! Zijn blog is "Monstra Diversa" waar je zijn tekeningen kunt zien. Hartelijke groet, Lucie

Alleen ingelogde gebruikers kunnen een reactie toevoegen. Je kan hier inloggen of hier registreren als je nog geen account hebt.