Twintig jaar geleden is mijn man beginnen beven en onevenwichtig stappen. Het was het begin van het FXTAsyndroom , kan je vergelijken met Parkinson. Dan is het normaal dat je ten volle klaarstaat voor je partner om hem te helpen. en alles te doen om hem nog een leefbaar leven te geven.
Dragen Christiane een warm hart toe:
Janien N.
,
,
Yumi C.
,
Sonia S.
,
Jeanine D.
,
Stefaan V.
,
Eddy C.
,
Lisa V.
,
Eddy V.
,
Nadine V.
,
Diny K.
,
Christine V.
,
rita s.
,
Marleen S.
,
Marga A.
,
,
NOÊLA D.
,
Sylvain C.
Hij Christiane,
ik wens jullie beiden al het mogelijke geluk samen, de kleine dagelijkse dingen brengen heel vaak super veel genoegen ik de relatie met een Parkinsonpatiënt, het zorgen en er zijn geven mij alvast zeer veel goed gevoel bij de zorg van m'n 87 jarige papa eveneens getroffen door Parkinson sedert nu reeds 20 jaar.
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
hallo Christiane,
zoals jij heb ik de zorg voor mijn partner reeds 12 jaar met parkingson, het word met de dag moeilijker, daar ik steeds meer in isolatie terecht kom, vrienden blijven weg, en ben veel alleen, aangezien hij in bed blijft , en de nachten die steeds onderbroken worden.
Ja men doet dit plichtbewust, maar wil eens er op uit voor enkele dagen hetgeen maar niet lukt. Proberen de situatie te aanvaarden !!!!! veel moed aan u
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.