Netwerk voor mantelzorgers, van maandag tot zondag

Financieel sta ik als mantelzorger NU in de kou. Een financiële compensatie in de vorm van een groter aandeel in de toekomstige nalatenschap van mijn moeder, zou later misschien wel een vorm van erkenning voor de zorg kunnen zijn, maar daar ben ik op dit moment niet mee geholpen.

Mijn inwonende moeder is zwaar hulpbehoevend en voor haar zorgen is een dagtaak.
Je wordt geacht mantelzorger te zijn uit liefde. Ik hoorde een mevrouw op radio 1 in de uitzending van Hautekiet heel expliciet zeggen dat je toch geen geld hoort te krijgen (hogere erfenis) omdat je voor je eigen ouder zorgt!
Dat is heel gemakkelijk gezegd als je genoeg financiele middelen hebt. Je kunt niet alle situaties/omstandigheden over dezelfde kam scheren. Misschien moet die mevrouw haar blik eens verruimen:

Van de wederzijdse liefde tussen zorgende en zorgbehoevende kan men de rekeningen niet betalen. Er is loonverlies, er wordt minder (in mijn geval zelfs geen) pensioen opgebouwd, er zijn extra kosten, ...
Ik kom uit een gezin van zes kinderen, alleenstaande moeder van drie en ik zorg alleen voor mijn inwonende moeder, die zwaardement is, incontinent en diabeet. Ik heb geen inkomen: geen leefloon, geen uitkering, niets. Ik heb dus ook geen belastingvoordeel aan het feit dat ze inwoont.
Ik heb voorheen 20 jaar fulltime en daarna nog een aantal jaren parttime gewerkt als informaticus.
Mijn moeder werd van de ene op de andere dag volledig hulpbehoevend en ik ben ook van de ene op de andere dag voor haar beginnen te zorgen, al ruim zes jaar, momenteel 7 dagen op 7, 24 u op 24.
Tot begin van dit jaar kreeg ik een zorgvergoeding. Sinds er voor mijn moeder een voorlopige bewindvoerder is aangesteld na het overlijden van mijn vader, krijg ik geen zorgvergoeding meer en worden ook niet meer alle onkosten (bijv. extra stookkosten) vergoed. Sommige onkosten zijn nu eenmaal niet concreet aantoonbaar.
Mijn broer is bewindvoerder en zegt dat de vrederechter hem verboden heeft mij een vergoeding voor de zorg te geven (nochtans waren er met de familie afspraken gemaakt, staat zwart op wit op papier).
Ik heb geen recht op een leefloon omdat het kadastraal inkomen van mijn huis te hoog is.
Gelukkig heb ik geen hypotheek meer en dragen mijn kinderen bij in de kosten, anders zou ik het financieel niet redden.
Wat denkt u nu, mevrouw? Denk u nog steeds dat Ik een profiteur ben omdat ik een vergoeding vraag omdat ik mijn moeder uit het rusthuis wil houden en dus fulltime voor haar zorg en daardoor geen inkomsten uit arbeid heb?
Het is altijd goed eens verder te kijken dan uw eigen situatie en aan vrederechters en aan bewindvoerders zou ik willen zeggen: oordeel en veroordeel niet voordat jullie de feiten kennen...